Het verschil tussen IPL therapie en Lazer therapie voor ontharing
Het principe van fototherapie:
De termen LASER-therapie en IPL-therapie worden vaak door elkaar gebruikt. Bij gebruik van Laser therapie wordt gebruik gemaakt van licht van één golflengte (meestal800-810nm.) en bij IPL wordt gebruik gemaakt van een spectrum van golflengtes (515-1200nm.), waarbij door middel van filters een bepaalde golflengte range (meestal 520-980nm.) kan worden geselecteerd.
Het werkingsmechanisme van zowel de IPL of de Laser-therapie is echter gebaseerd op het zelfde principe, namelijk op selectieve foto-thermolyse. Het doel van de behandeling is de lichtenergie, die door het pigment in de haarwortelzakjes wordt geabsorbeerd, om te zetten naar warmte energie. Deze energie moet vervolgens het haarwortelzakje dusdanig verhitten boven de drempelwaarde van 70°C, om onherstelbare schade binnen de haarwortelzakjes te kunnen aanrichten. Uiteraard moeten de omliggende weefsels worden gespaard.
De haarstamcellen, die verantwoordelijk zijn voor haargroei bevatten geen melanine (het bruinachtig pigment). Daarom is het doelorgaan van fototherapie niet de haarstamcel, maar de melanine die nabij de haarstamcellen in de haarwortelzakjes aanwezig is. Niet alleen direct door de huid heen, maar ook via de haren zelf wordt de energie overgebracht naar het uiteindelijke doelorgaan, het haarwortelzakje.
Het te verwachten resultaat:
Om de verschillen in resultaat van haarvermindering door middel van fototherapie beter te kunnen begrijpen dient men meer te weten over de huid, het haar en haargroei, waaronder pigmentatie van de huid in relatie tot de pigmentatie van het haar. Het resultaat is afhankelijk van technische beperkingen en menselijke factoren.
Technische beperkingen:
Al met al spreekt het voor zich dat het pigment van zowel de huid als de haren een cruciale rol speelt in het slagen van de behandeling, maar het uiteindelijke resultaat is ook afhankelijk van andere factoren.
De verhouding tussen de pigmentatie in de huid en de haren:
Haren bestaan uit dood hoornmateriaal. De omhulsels rondom de dode haren, de haarwortelzakjes, bevat het levend materiaal. Hierin bevinden zich ook de haarstamcellen en pigmentproducerende cellen. De haarstamcellen zijn in principe verantwoordelijk voor haargroei.
De kleur van het haar en de huid wordt bepaald door de pigmentproducerende cellen. De samenstelling en de productie van de verschillende soorten pigment is afhankelijk van de genetische eigenschappen, waardoor de kleur van het haar kan variëren van wit/hoogblond.
De absorptie van licht met een golf van 694nm is 30 maal lager voor Pheomelanine (het blonde/kopergoude tot rode pigment) in vergelijking met Eumelanine (het zwart-bruin pigment). Door het ingrijpen van het licht op voornamelijk Eumelanine, zijn witte en grijze haren ongeschikt voor haarverwijdering door middel van Laser-of IPL therapie. Ook rode haren reageren slecht op de behandeling.
Uiteraard speelt pigmentatie van de huid ook een cruciale rol in het slagen van de behandeling. Bij mensen met een (zeer) donkere huid is er vooral bij de lasermethoden een grote kans dat de opperhuid beschadigt. Bij onze IPL methode kan gebruik worden gemaakt van verschillende lichtfrequenties, waardoor de donkere opperhuid minder te verduren krijgt en de behandeling wel kan aanslaan.
De verhouding tussen de pigmentatie in de huid in relatie tot de pigmentatie van de haren is daarom zeer belangrijk. Bij een persoon met een heel lichte huidskleur met zeer donkere haren zal het uiteindelijke resultaat beduidend beter zijn dan bij met een persoon een heel donkere huidskleur met zeer lichte haren. De oksels hebben meestal een andere verhouding dan de ledematen.
Tevens speelt het seizoen ook een rol. In de zomer is meestal de verhouding tussen de pigmentatie in de huid in relatie tot de pigmentatie van de haren anders dan in de winter.
Daarom is het belangrijk voor elk haar/huidtype de juiste instelling te kiezen en dient de apparatuur per locatie, per periode, opnieuw ingesteld om het uiteindelijke resultaat te optimaliseren.
Groeifase en groeisnelheid:
Tevens hangt het resultaat niet alleen af van de haar- en huidskleur, maar ook van de groeifase waar het haar zich in bevindt en de groeisnelheid.
Een haar heeft een cyclus, welke bestaat uit drie fasen. De eerste fase is de anagene of groeifase. Deze fase kan variëren van een maand (wenkbrauwen) tot wel 12 jaar (hoofdhuid), afhankelijk van de locatie. Het verschil in levensduur verklaart direct het verschil in lengte op de verschillende locaties op het lichaam. Daarna volgt de katagene fase of overgangsfase. Het haar groeit niet meer in deze fase en begint af te sterven. Tenslotte beland het haar in de telogene of rust fase. Deze fase duurt ongeveer 3 tot 6 maanden. Afhankelijk van de locatie groeit het haar gemiddeld van 0,1mm/dag (lichaamsbeharing) tot wel 1mm/dag (baardgroei).
Melanine is het sterkst aanwezig in haren in de anagene fase, hierdoor zijn alleen deze haren vatbaar door licht. Doordat de telogene fase soms lang duurt, bevindt het merendeel van de haren zich in deze fase. Tevens groeien de haren op sommige locaties niet snel (terug). Normaal gesproken bevindt ongeveer 20% a 30% van het haar zich in de anagene fase. Bij 1 behandeling wordt dus hooguit 20% tot 30% van het haar in werkelijkheid behandeld.
Door bovenstaande redenen kan men verklaren waarom de haren niet in één behandeling kunnen worden verwijderd en waarom de behandeling met een zo groot mogelijke tussenperiode dienen te worden verricht. Meestal betekent dit dat je ten minste 6 – 10 behandelingen nodig hebt met een tussentijd van 4 tot 12 weken om er zeker van te zijn dat elke follikel minstens eenmaal wordt behandeld. Daarnaast zullen de haren niet volledig verdwijnen, maar zal wel een afname zijn van 90% haalbaar zijn.
Menselijke factoren:
Bij een behandeling is er sprake van twee menselijke factoren, te weten de “behandelaar” en de “cliënt/patiënt”.
De behandelaar:
Ondanks het feit dat het technisch mogelijk moet zijnom met de juiste apparatuur, zowel met de IPL als de LASER, een goed resultaat te behalen, kan door onzorgvuldig gebruik van de apparatuur door de behandelaar toch een minder goed resultaat worden behaald.
De cliënt/patiënt:
Naast de al genoemde verhouding van de pigmentatie in de huid in relatie tot de pigmentatie van de haren, is er nog een ander menselijke factor die invloed heeft op het resultaat, namelijk de pijngrens. Deze is per persoon en locatie verschillend.
Wanneer een persoon een te lage pijndrempel heeft of de behandelaar al dan niet bewust het apparaat niet goed instelt, waardoor de dosering te laag is, zullen alleen het pigment en de pigmentproducerende cellen worden vernietigd, waardoor de haarstamcellen ongeschonden blijven. Als gevolg hiervan gaan de haarstamcellen ongepigmenteerde haren produceren.
Bijwerkingen:
De behandelingen zijn snel en bijwerkingen bestaan meestal uit kortdurende roodheid. De mogelijkheid bestaat dat verbrandingen (zwellingen met soms korstjes of blaasjes) ontstaan en daardoor pigmentverschuivingen optreden. Echter kunnen deze geminimaliseerd worden door de juist instelling van de apparatuur en deskundigheid van het personeel.
De toekomst:
Ondanks het feit dat IPL de laatste jaren een enorme ontwikkeling hebben gemaakt, zullen de ontwikkelingen de komende jaren zich voornamelijk richten op de efficiëntie en effectiviteit van de behandelingen. Hierbij moet worden gedacht aan vermindering van het aantal behandelingen en de duur per behandeling. Daarnaast zal ook getracht worden om bij cliënten met een lichte haarkleur goede resultaten te bereiken.
Conclusie:
Op het moment is ontharen door middel van IPL minder kostbaar in vergelijking met de LASER. Gezien het feit dat het resultaat van het ontharen door middel van IPL of LASER theoretisch bij alle personen gelijk zou moeten zijn, zou men dus eerder kiezen voor de IPL dan voor een LASER. Echter de persoonlijke voorkeur, de ervaring van de behandelaar en de relatie met de behandelaar zijn uiteraard ook factoren waarmee men rekening dient te houden.
